جان خود را سپر بلا خواهم ساخت شاید آن تیر که آید ز کمان تو بُود
اوحدی مراغه ای
ساقی به نور باده بر افروز جام ما
مطرب بگو!که کار جهان شد به کام ما
ما در پیاله عکس رخ یار دیده ایم
ای بی خبر ز لذت شرب مدام ما
هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق
ثبت است بر جریده ی عالم دوام ما
(حافظ)